10/10/2553

Treatment บทละครทรายสีเพลิงตอนที่ 1

ความฝัน: นักเขียนบทละครโทรทัศน์

เรื่อง : Treatment ทรายสีเพลิง (ดัดแปลงจากนวนิยาย "ทรายสีเพลิง" ของปิยะพร ศักดิ์เกษม)

สถานะ : ส่งบทไปประกวดที่ทีวีช่องหนึ่ง ผ่านรอบแรกแล้ว กำลังรอลุ้นรอบต่อไปค่ะ

หมายเหตุ : เขียนไปแบบไร้ทฤษฎีและประสบการณ์ คงมีหลายอย่างที่ต้องปรับปรุงนะคะ ไม่เหมาะกับน้องนักเรียน นักศึกษาจะเอาเป็นต้นแบบ เพราะพี่เขียนแบบด้นเอา อาจจะผิดหลักวิชาได้ แต่ถ้าอ่านเพื่อความบันเทิงหรือแก้เซ็งยามว่างมากจริงๆ ก็คงพอใช้ได้ค่ะ


ทรายสีเพลิง
ตอนที่ 1

ในงานศพของลูกศร เสาวนีย์ร้องไห้คร่ำครวญอยู่กับศก ณานนั่งอยู่ข้างๆ แขกในงานทำท่าซุบซิบกันถึงเหตุการณ์การเสียชีวิตของลูกศร ทรายขับรถเข้ามาในวัด พยามปรับอารมณ์ทำสีหน้าให้เป็นปรกติ แต่ขณะที่กำลังจะลงจากรถ คุณหญิงศิริก็ปรากฏตัวขึ้นตรงที่นั่งข้างคนขับ ด่าทอทรายด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราด ทรายตกตะลึงอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่เสียงเคาะกระจกตรงฝั่งของทรายดังขึ้น เมื่อทรายหันไปดูที่กระจกก็เห็นบุริณยืนอยู่ แต่เมื่อหันกลับมาอีกที ภาพของคุณหญิงศิริก็หายไป ทรายลงจากรถแล้วเดินไปที่ศาลาวัดพร้อมกับบุริณ เมื่อถึงบริเวณงาน แขกพากันหันมามองทรายเป็นตาเดียว และเสียงซุบซิบก็เริ่มดังขึ้นอีก ทรายฝืนทำใจแข็งเดินไปไหว้ศพลูกศร ทรายเงยหน้ามองรูปลูกศรที่ติดไว้บริเวณหน้าโลง กล้องจับภาพระยะใกล้ที่ดวงตาของทราย ซึ่งนำไปสู่เหตุการณ์ในอดีต

ทรายในวัยสี่ขวบกำลังรอคนมารับกลับบ้านอยู่ที่โรงเรียนจนค่ำ ดวงตากระหืดกระหอบมารับทรายขอโทษที่ทำให้ครูนารีกับครูอรต้องลำบากอยู่รอ เมื่อกลับมาถึงบ้าน ดวงตาระบายความคับแค้นใจกับอุทิศ คนสนิทในบ้านเรื่องที่เสาวนีย์และลูกที่กำลังจะเกิดของเสาวนีย์เป็นต้นเหตุให้ทรายถูกทิ้งไว้ที่โรงเรียน อุทิศพยายามปลอบดวงตาและแย้งว่า เป็นเรื่องที่ไม่มีใครเจตนาให้เกิด เพราะเสาวนีย์คลอดก่อนกำหนด คนรถเลยจำเป็นต้องเอารถออกไปส่งที่โรงพยาบาลกระทันหันทำให้ไม่มีคนไปรับทราย

คุณหญิงศิริให้คนมาตามดวงตาไปพบเพื่อให้แหวนปลอบใจ ดวงตารับไว้ด้วยท่าทีมึนตึง คุณหญิงศิริเลยบอกให้ดวงตาเอากล่องเครื่องประดับไปเก็บให้ตนแล้วก็จะอนุญาตให้ดวงตากลับไปได้ หลังจากเก็บเครื่องประดับเรียบร้อยแล้ว ดวงตาเดินผ่านหน้าห้องนอนของศก ก็นึกไปถึงเหตุการณ์ในอดีตที่ตนกับศกเคยมีความสัมพันธ์กันลึกซึ้ง ก่อนที่ศกจะแต่งงานไปกับเสาวนีย์

ขณะที่ดวงตากำลังจะออกจากตึกใหญ่เพื่อกลับไปที่เรือนของตน ดวงตาก็ได้รู้จากคุณหญิงศิริว่า ศกได้ลูกสาวจากเสาวนีย์ ดวงตาพูดประชดว่า ศกได้ลูกสาวอีกคนแล้วหรือ เพื่อย้ำเตือนคุณหญิงศิริว่า ศกมีทรายเป็นลูกสาวอยู่แล้วคนหนึ่ง คุณหญิงศิริเลยตอบกลับว่า ลูกคนใหม่นี้เป็นผู้หญิงเหมือนทรายก็จริงแต่ศกตื่นเต้นดีใจกับคนนี้มาก เมื่อออกจากตึกใหญ่มา ดวงตาก็น้ำตานองหน้าด้วยความคับแค้น

ศกกับเสาวนีย์เห่อลูกศรมาก แต่เสาวนีย์ประชดศกว่า ลูกศรไม่ใช่ลูกคนแรกของศก ศกคงจะตื่นเต้นตอนทรายเกิดมากกว่า ศกเลยนึกไปถึงเหตุการณ์ในอดีตเมื่อตนและคุณหญิงศิริรู้ว่าดวงตาท้อง ตอนนั้นคุณหญิงศิริกลัวว่า เสาวนีย์จะโกรธเรื่องดวงตาท้องจนไม่ยอมแต่งงานกับศก คุณหญิงศิริกับศกจึงย้ายดวงตาออกจากตึกใหญ่ไปอยู่ที่เรือนหลังเล็กริมคลอง และในขณะเดียวกันก็หวังอยู่ลึกๆ ว่า เมื่อดวงตามีลูกกับศกแล้ว ดวงตาจะอยู่รับใช้คุณหญิงศิริซึ่งมีปัญหาสุขภาพต่อไปนานๆ

ทรายกับลูกศรเติบโตขึ้นมาด้วยกัน โดยที่ทรายเป็นรองลูกศรทุกอย่าง ทรายเคยเจอลูกศรตอนยังเป็นเด็กทารกก็แสดงความสนใจน้อง แต่ก็ถูกศกและเสาวนีย์กันออกไปเหมือนเป็นคนนอก ตอนที่ทรายเข้าชั้นประถม ดวงตาชวนศกไปงานปฐมนิเทศ ศกก็ปฏิเสธเพราะต้องพาลูกศรไปโรงเรียนอนุบาลวันแรก แต่ศกเองก็ยังคอยให้ความหวังดวงตา โดยการมาหลับนอนด้วยเป็นครั้งคราว

ดวงตาเก็บความคับแค้นใจไว้เมื่อต้องขัดสร้อยทับทิมของคุณหญิงศิริให้เสาวนีย์ใส่ออกงานร่วมกับศก ส่วนเสาวนีย์แม้จะทำดีกับดวงตาและทรายก็ทำในลักษณะที่ตนอยู่เหนือกว่า เสาวนีย์ซื้อสารานุกรมมาให้ทราย ดวงตาไม่ยอมรับบอกให้เสาวนีย์เก็บไว้ให้ลูกศร เสาวนีย์เลยสวนว่า ของลูกศรจะต้องเป็นของจากเมืองนอก และให้ดวงตารับสารานุกรมชุดนี้ไว้เสีย

วันหนึ่งเมื่อดวงตากลับจากไปพยาบาลคุณหญิงศิริที่ตึกใหญ่ อุทิศก็พูดกับดวงตาว่า โชคดีที่ดวงตาเรียนพยาบาลมาเลยได้ดูแลคุณหญิงฯ ดวงตาประชดว่า คงไม่ใช่เพราะโชคแต่เพราะคุณหญิงศิริต้องการให้ตนเรียนเพื่อคอยรับใช้มากกว่า อุทิศแย้งว่าถ้ายังงั้นดวงตาก็น่าจะดีใจที่ได้สนองคุณของคุณหญิงศิริ มิฉะนั้นป่านนี้ก็คงอยู่อย่างลำบากที่บ้านนอก ดวงตาบอกว่า ลำบากกายอาจจะดีกว่าทนเห็นภาพบาดตาอยู่ทุกวันแบบนี้ ระหว่างที่ดวงตาและอุทิศคุยกัน ทรายก็มองและฟัง ซึมซับความกดดันที่ดวงตาได้รับไปด้วย

เกิดเหตุการณ์แตกหักเมื่อลูกศรมาเล่นของเล่นที่ทรายวางทิ้งไว้ ลูกศรกับทรายทะเลาะกันจนทรายเผลอกระแทกลูกศรตกน้ำไป ศกและคุณหญิงศิริมาเจอเข้าก็โกรธมาก ศกจะตีทรายแต่ดวงตามาห้ามไว้ทัน ระหว่างที่เดินกลับไปที่เรือนหลังเล็ก ทรายเล่าให้ดวงตาฟังว่า แอบได้ยินพ่อกับย่าคุยกันเรื่อง ‘ร้อย’ ดวงตาเอาไว้ใช้ ดวงตาจึงได้คิด ตัดสินใจเลิกหลอกตัวเองและออกจากบ้านในทันที

ดวงตาไปหาครูนารีที่บ้านเพื่ออำลาไปอยู่ต่างจังหวัด และเพื่อไปเก็บเงินก่อนเดินทางต่อไปที่อเมริกา ดวงตาระบายกับครูนารีด้วยความคับแค้นว่า ตนและทรายได้รับการปฏิบัติเยี่ยงกรวดทรายในบ้านและตนจะไม่มีวันกลับไปเหยียบบ้านหลังนั้นอีก ครูนารีมองทรายด้วยความเป็นห่วงว่าจะซึมซับเอาทัศนคติและความเจ็บช้ำไปจากดวงตา เลยจูงทรายมาฝากกับบุรี หลานชายวัยสิบสี่ของตน ซึ่งทรายได้รู้จักในนามของ “พี่บี” ทรายช่วยบุรีต่อจิ๊กซอว์อันใหญ่ระหว่างที่รอดวงตาคุยกับครูนารี บุรีใส่ใจดูแลทรายเป็นอย่างดี จนทรายเก็บเป็นความประทับใจไว้จนโต








ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น